اين مقاله، نخست تبييني از عمل تربيت اسلامي تدارك مي‌بيند. اين تبيين را از طريق تحليل موقعیت به¬كارگيري يك روش تربيت اسلامي ارائه مي‌كند؛ سپس، استدلال مي‌كند كه فلسفة تربيت اسلامي با رويكرد استنتاجي، كه در پي دستيابي به روشها و فنون تربيت اسلامي است، عملاً با محدود شدن به اين كاركرد و غفلت از زمینه¬های بكارگيري اين روشها و فنون به روند فرسايشي کاهش «عمل» به «روش» در نظام تربيت رسمی كمك مي‌كند. در نهايت، اين نقد را پاية دفاع از مأموريت فلسفة تربيت اسلامي براي احيای عمل تربيت اسلامي، و پذيرفتن نقش مسئولانه‌تری برای کمک به تحقق عامل تربيت اسلامي قرار مي‌دهد.

فلسفة تربيت اسلامي؛ عمل تربيت اسلامي؛ روش تربيت اسلامي؛ عامل تربيت اسلامی

 

لینک مقاله