اين پژوهش، با هدف بررسي رابطه خود - کارآمدي با اثربخشي رهبري در بين مديران مدارس استان گيلان در سال تحصيلي 89 - 1388 انجام گرفته است. روش انجام پژوهش، توصيفي - پيمايشي از نوع همبستگي و جامعه آماري، شامل تمامي مديران و دبيران مدارس دولتي متوسطه استان گيلان بوده است. نمونه انتخاب شده در برگيرنده تعداد 230 نفر مدير و 690 نفر دبير بود که با استفاده از روش نمونه گيري طبقه اي متناسب با حجم انتخاب شد. ابزار اندازه گيري دو پرسشنامه محقق ساخته شامل 49 پرسشي خود - کارآمدي و 48 پرسشي اثربخشي رهبري بود. با استفاده از ضريب آلفاي کرونباخ، پايايي 0.87 براي پرسشنامه خود - کارآمدي و 0.86 براي پرسشنامه اثربخشي رهبري به دست آمد. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از روش هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون، آزمون t، تحليل واريانس و رگرسيون چند متغيره سلسله مراتبي استفاده شده است. نتايج نشان داد که، همبستگي معناداري بين خود - کارآمدي مديران متوسطه استان گيلان و اثربخشي رهبري وجود دارد. نتايج نشان داد که، از لحاظ جنسيت تفاوت معناداري بين خود - کارآمدي مديران وجود ندارد. اما سابقه مديريت باعث تفاوت معناداري بين ميانگين ها گرديد. به علاوه، نتايج نشان داد در خصوص اثربخشي مديران با توجه به جنسيت و سابقه مديريت نيز تفاوت معناداري وجود ندارد. هم چنين نتايج پژوهش حاکي از آن بود که تفاوت معناداري بين مقدار خود - کارآمدي مديران و رشته تحصيلي و منطقه محل خدمت وجود دارد.