بر اساس نظريه انتقادي، تعليم و تربيت به عنوان امري جدا نشدني از تحول اجتماعي و انساني تلقي مي شود. اين نظريه، مدرسه، برنامه درسي و تعليم و تعلم را همچون عوامل و فعاليت هايي مي بيند که از امور آکادميک محض فراتر رفته و داراي استلزامات سياسي، اقتصادي، اجتماعي و تربيتي است. در اين راستا، مطالعه حاضر کوششي در جهت تحليل نظريه انتقادي تعليم و تربيت و دلالت هاي آن براي برنامه درسي است. در اين پژوهش، از روش کيفي «جستار نظرورزانه» به عنوان روش پژوهش و ابزار «بررسي مستندات» به عنوان ابزار جمع آوري اطلاعات استفاده شده است. با توجه به هدف مطالعه، مباحثي مانند مباني فلسفي نظريه انتقادي تعليم و تربيت، فرآيند تعليم و تربيت در اين نظريه، دلالت هاي مربوط بدان در حوزه برنامه درسي و انتقادات وارد بر آن مورد بررسي قرار گرفته است.