ششمین نشست چهارسوق
ششمین نشست چهارسوق با موضوع فناوری اطلاعات و آموزش روز پنجشنبه ۱۴ اسفند با حضور مدیران مدارس و فعالان تعلیم و تربیت برگزار شد.
عناوین سخنرانی ها به شرح زیر بود:
۱- مربی؛ فضای مجازی و تادیب - حسین جریانپور(مربی پرورشی و مدیر سایت مربی)
۲- روستایِ مدرن در تعلیم و تربیت - خدیجه عباسی(مدیر دبیرستان و دبستان وردیان)
۳- سیستم جامع مدیریت هوشمند مدرسه - جعفر زیاری(مدیرعامل شرکت اندیشکده اینترنتی)
۴- پیشبرد پروژه دانش آموزی در فضای مجازی - خسرو داوودی(مولف کتاب ریاضی و نظریه پرداز پیشبرد مجازی پروژه ها در سایت تبیان)
۵- هرکس مناسب خود: صدای شکستن یک باور - اردوان مجیدی(مؤسس مدرسه حکمت بابلسر)
۶- مدرسه امروز، آموزش فردا - محمد آزین(طراح برنامه درسی و مدیر عامل مؤسسه تعلیم و تربیت برهان)
چکیده سخنرانی آقای اردوان مجیدی با عنوان
"هرکس مناسب خود _ صدای شکستن یک باور"：
ما در باورهایمان حبس شده ایم.
برخی از باورهای ما مانند دیوار تعلیم و تربیت را در حصار خود گرفته است. اگر فکر کنیم فقط فناوری اطلاعات و استفاده از ابزار ما را از این حصار رها خواهد کرد در اشتباهیم و همین فناوری ارتباطات هم دیواری خواهد شد بدور دیوار قبلی...
بعنوان مثال：
۱- آموزش و پرورش به صورت یک خط تولید انبوه برای تربیت دانش آموزان در آمده
۲- ارایه واحد آموزش یکسان برای دانش آموزان متفاوت
۳- تصور کنیم که این بهترین راه و تنها راه آموزش است...
به این ترتیب ما بچه ها را با یک زنجیر بهم وصل میکنیم و میکشیم فارغ از این که سرعت حرکت همه یکسان نیست...
چون آموزش واحد بوده است ارزیابی نیز باید یکسان باشد فارغ از این که دانش آموزان استعدادها و تواناییهای متفاوتی دارند...
نتیجه اینکه یک ساز و کار ایجاد میکنیم برای دور انداختن دانش آموزان!
برای شکستن این دیوار باید باور کنیم یادگیری برای هر فرد باید مناسب نیازهای آن فرد باشد.
آموزش مجازی تا حدی این دیوارها را شکسته ولی کافی نیست و باید این سبک آموزش به کلاس تسری یابد و در قالب کار گروهی نیز اجرا شود...
یکی از محورهای ساختارشکنی، آموزش چند سطحی است.
در این روش به هر دانش آموز متناسب با استعدادش بسته ای داده میشود تا با انجام کاری مناسب و مخصوص خودش به یادگیری دروس بپردازد.
بچه ها بیشتر وقتشان صرف کار میشود و گاهی هم کلاس دارند.
در چنین فضایی دسترسی به منابع و مدیریت منابع از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
به یاد داشته باشید در این شیوه ابزار اصل نیست و تفکر مربی اصل است!
در نهایت باید ارزیابی چند جانبه ای از زوایای گوناگون داشته باشیم که این ارزیابی به صورت کلی و عمومی است.
برای هر دانش آموز گرافی رسم میشود که نمایانگر وضعیت دانش آموز در حوزه های مختلف است که یک دید کلی نسبت به وضعیت دانش آموز ارائه میکند.
(مثلا اگر نماد حسن خلق در این گراف سبزرنگ باشد یعنی خوب و در حد انتظار است، در حد سن خودش… یا مثلا اگر نماد قرآن آبی است یعنی در حد سن خود عالی بوده و حتی از سن خود فراتر رفته و خوب در حد بزرگسال است.)
در پایان پیامی را از طرف بچه ها به شما منتقل میکنم：
"ما را از حصار باورهای تنگتان خارج کنید!"