پیر علمدار
برج پیر علمدار، یکی از نمونه‌های بسیار ارزشمند معماری قرن پنجم ایران است. برج به‌صورت مخروطی پیازی شکل ساخته‌شده است. ارتفاع این بنا 13 متر و قطر داخلی آن 4.5 متر است. در قسمت زیر گنبد انتهای بدنه برج دارای تزئینات آجری و گچی زیبایی است که در وسط تزئینات، کتیبه‌ای به خط کوفی نوشته‌شده است
کشیدگی حروف نسبت به دیگر کتیبه‌های روی برج‌های آرامگاهی که بیشتر ساخته‌شده، بیشتر است. در طول ساقه حرف‌های کشیده‌ای چون الف و لام و گره‌های تزئینی به گونه‌های مختلف اجراشده و نگاره‌هایی به شکل گلابی، به زیبایی هرچه‌تمام‌تر در کنار هم به‌کاررفته است
بر اساس کتیبه خط کوفی پیرامون برج، این برج در بین سال‌های 417 تا 420 هجری قمری به دستور ابو حرب بختیاربن محمد فرزند محمد ابن ابراهیم، برای پدرش ساخته‌شده است. ابو حرب با توجه به سروده منوچهری دامغانی حاجب دربار قابوس ابن وشمگیر «فلک المعالی» پادشاه زیاری است که از جانب این پادشاه به حکومت دامغان رسید
در داخل برج و بر روی گچ کتیبه‌ای به رنگ سرمه‌ای شنگرف و به خط کوفی نوشته‌شده که یکی از آیه‌های سوره مبارکه زمر است و در دوره‌های بعدی به بنا افزوده‌شده است. با توجه به اینکه در کنار برج در گذشته مسجدی از دوران ایلخانی وجود داشته که تنها قسمتی از یک کتیبه آن باقی‌مانده است