هدف پژوهش حاضر مقايسه تربيتي خانواده هاي سنتي و مدرن در پيشرفت تحصيلي فرزندان آن ها است. جامعه آماري دانشجويان دانشگاه ها و دانش آموزان يک منطقه آموزش و پرورش شرق تهران بود که تعداد آن ها 666 نفر بود. روش پژوهش از نوع همبستگي بوده و براي جمع آوري اطلاعات از يک پرسشنامه محقق ساخته با تعداد 41 پرسش استفاده شد. نتايج نشان داد که سبک هاي تربيتي مي توانند پيشرفت تحصيلي را پيش بيني کنند. بنابراين مي توان نتيجه گرفت که بين متغيرهاي سبک هاي تربيتي (سنتي، مدرن، ترکيبي) و پيشرفت تحصيلي همبستگي معني داري وجود دارد. در عين حال، از بين اين سه متغير تنها بين سبک تربيتي مدرن و پيشرفت تحصيلي همبستگي معني دار به دست آمد .(P<0.05) وظيفه فراگيران دانش در نظام تربيتي خانواده هاي سنتي که مقاومت در برابر هرگونه تغييرات و حفظ رفتار گذشتگان و پيشينيان مي نمايند و به نوعي محدوديت براي فرزندان خود ايجاد نموده که نتيجه آن فقط حفظ مطالب و ذخيره سازي الفاظ، اطلاعات و آموخته ها است. در حالي که در نظام تربيتي خانواده هاي مدرن فراگيران دانش با به کارگيري سيستم هاي جديد آموزشي و دور از هرگونه محدوديت نسبت به موارد آموزشي و شرکت در کلاس هاي فوق برنامه به فعاليت مي پردازند که همراه با مديريت اطلاعات و اکتشاف مي باشد.