پژوهش حاضر از نوع شبه تجربي آينده نگر، و با هدف بررسي تاثير نگرش دانش آموزان به مهارت هاي معلم و محتواي درسي، در يادگيري آنها بوده است که از 3 آزمايش همزمان تشکيل شده است. براي اين منظور، از بين 4200 نفر دانش آموز، با روش خوشه اي تصادفي، مدرسه اي 250 نفري انتخاب و از ميان دانش آموزان اين مدرسه 120 نفر از آنان سنين 12 تا 16سال به شيوه تصادفي انتخاب گرديد. تعيين حجم نمونه از طريق فرمول کوکران و همچنين جدول مورگان صورت گرفت. دانش آموزان به طور تصادفي به 6 گروه 20 نفره تقسيم شدند. سپس هر 2 گروه در يک آزمايش قرار گرفتند. در ابتدا، از همه آنها در شرايط يکسان پيش آزمون به عمل آمد. سپس هر گروه در يک اتاق درس قرار گرفتند و به هر گروه نگرش خاصي القا گرديد. پس از آن، يک مطلب درسي واحد جديد براي همه گروه ها در شرايط يکسان تدريس شد. اين عمل به کمک فيلم ضبط شده صورت گرفت و بلافاصله از آنها پس آزمون به عمل آمد. براي تهيه سوالات آزمون هاي معلم ساخته از جدول دو بعدي مشخصات استفاده شد. جهت تعيين روايي از نظرات صاحب نظران و به منظور تعيين پايايي روش هاي پايايي مصحح و پايايي دو نيمه کردن مورد استفاده قرار گرفت. پس از آن نمرات پيش آزمون و پس آزمون گروه ها بررسي و نمرات نهايي آنها پس از مشاهده فيلم آموزشي محاسبه گرديد و از آزمون تي براي مقايسه ميانگين نمرات گروه هاي کنترل و آزمايش هر آزمايش، استفاده شد. نتيجه کلي حاکي از معنادار بودن تفاوت بين دو گروه و موثر بودن نوع نگرش دانش آموزان به معلم و به محتواي مورد تدريس، در يادگيري آنها بود.