هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش تاکيدات هدفي والدين در خود تنظيمي يادگيري دانش آموزان دبيرستاني در شهر شيراز بود. بدين منظور، به شيوه تصادفي خوشه اي چند مرحله اي، نمونه اي شامل 722 نفر دانش آموز (379 دختر و 343 پسر) از دو ناحيه آموزش و پرورش شهر شيراز انتخاب شدند. اين افراد، پرسشنامه تاکيدات هدفي والدين و خود تنظيمي يادگيري را تکميل کردند. نتايح حاصل از محاسبه پايايي و بررسي روايي ابزارها مطلوب بود.
محاسبه همبستگي نشان داد که بين تاکيدات هدفي تسلطي و عملکردي والدين با خودتنظيمي يادگيري فرزندان، همبستگي مثبت و معني داري وجود دارد. هر دو نوع تاکيدات هدفي تسلطي و عملکردي والدين، پيش بيني کننده مثبت و معني دار ابعاد فراشناختي و شناختي بودند. تاکيدات هدفي عملکردي، انگيزش را به صورت مثبت و معني دار و تاکيدات هدفي تسلطي والدين انگيزش را به صورت منفي و معني دار پيش بيني کردند. بين دختران و پسران از نظر تاکيدات هدفي تسلطي والدين، خود تنظيمي يادگيري و شناخت، تفاوت معني داري وجود نداشت؛ در صورتي که از نظر تاکيدات هدفي عملکردي و فراشناخت به نفع دختران و انگيزش به نفع پسران تفاوت معني داري وجود داشت.