در طراحي و ارايه آموزش بر اساس ديدگاه سنتي، اغلب اين فرضيه مطرح است که همه يادگيرندگان به شيوه يکسان و مشابه هم ياد مي گيرند. حاکميت چنين ديدگاهي بر آموزش و يادگيري، وجود موضوع مهم تفاوت ها در سبك هاي شناختي را ناديده مي گيرد. سبک شناختي يک فرد به شکل قابل ملاحظه اي بر شيوه اي که اطلاعات در ضمن تفکر و يادگيري عادتا پردازش مي شود، اثر مي گذارد. تاثير سبک شناختي بر شيوه پردازش اطلاعات به نوبه خود مي تواند اثرات وسيع و بسزايي بر اثربخشي و کارايي آموزش برجاي گذارد. با وجود اين، شخص از سبک شناختي خود خيلي به درستي اطلاع و آگاهي ندارد؛ زيرا او سبک فرد ديگري را تجربه نکرده است. رويکرد استفاده از سبک هاي يادگيري ـ شناختي در آموزش، رويکردي است که بر توجه به تفاوت هاي فردي در آموزش تاکيد مي کند. دانش در اين زمينه به معلمان کمک مي کند تا با روشي منظم، آموزش هاي انفرادي را در کلاس به کار گيرند. «مك كارتي» (1990) با استفاده از تعريف سبك هاي يادگيري و تغيير دادن آنها، نحوه اي از آموزش دهي را طراحي كرد كه به 4-MAT مشهور است. پژوهش حاضر، به مقايسه سيستم آموزش دهي مک کارتي با چهار نوع يادگيرنده (4-MAT) با روش سنتي به منظور آزمون دو فرضيه «بيشتر بودن» و «پايدار بودن» ميزان يادگيري بر اساس شيوه  (4-MAT)از ميزان يادگيري بر اساس روش سنتي پرداخته است. طرح تحقيق نيمه تجربي و از نوع «پيش آزمون ـ پس آزمون با گروه گواه» است. جامعه آماري شامل 136 نفر دانش آموز دختر سال سوم علوم انساني شهر سنندج است که از ميان آنان به طور خوشه اي 2 کلاس 20 نفره به  عنوان نمونه انتخاب شده است. ابزار اندازه گيري شامل يک آزمون 120 سوالي 4 گزينه اي است. نتايج پژوهش نشان داد که با اطمينان 97 درصد ميزان يادگيري بر اساس سيستم4- MAT  پايدار است و با همين مقدار اطمينان ميزان يادگيري بر اساس روش سنتي پايدار نيست؛ در نتيجه، ميزان يادگيري بر اساس سيستم 4- MAT از ميزان يادگيري بر اساس روش سنتي پايدارتر است.