هدف اين پژوهش، تعيين اثربخشي آموزش محتواي مبتني بر فراشناخت با کمک نرم افزار بر خودراهبري و پيشرفت درسي دانش آموزان دوره ابتدايي بود. روش پژوهش، شبه تجربي از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماري شامل دانش آموزان پايه پنجم ابتدايي شهر کرمانشاه در سال تحصيلي 90-89، به تعداد 12192 نفر بود. 105 نفر به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي بعنوان نمونه آماري انتخاب شدند. به اين صورت که از سه ناحيه آموزش و پرورش شهر کرمانشاه ناحيه 3 و از اين ناحيه تعداد 4 کلاس انتخاب شد. قرار دادن گروه ها بعنوان گواه و آزمايش نيز بصورت تصادفي انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه خود- راهبري فيشر با 41 گويه و پايايي 0.82و آزمون پيشرفت تحصيلي بود. براي تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي، ميانگين و انحراف معيار و از آمار استنباطي تحليل واريانس يکطرفه و تحليل کوواريانس استفاده شد. يافته ها نشان داد که بين نمرات خود- راهبري دانش آموزان گروه هاي گوناگون تفاوت معني داري وجود داشت (p<0.05).هم چنين بين مقدار يادگيري دانش آموزان گروه هاي گوناگون تفاوت معني داري وجود داشت (p<0.05)، ولي بين مقدار يادداري دانش آموزان گروه هاي گوناگون، تفاوت معني دار نبود.