هدف از اين پژوهش، بررسي رابطه هوش معنوي با کيفيت زندگي کاري و بلوغ معلمان ابتدايي شهر شيراز بود، پژوهش از لحاظ هدف، کاربردي و از لحاظ شيوه گرد آوري و تحليل داده ها، توصيفي همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش عبارت از تمامي معلمان ابتدايي ناحيه 2 شهر شيراز بود که در سال تحصيلي (2013-2012) در 120 دبستان اين ناحيه به کار اشتغال داشتند (1288 نفر). بر اساس جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي، نمونه اي با حجم 305 نفر انتخاب شد. به منظور گردآوري داده ها از پرسشنامه بلوغ کارکنان، پرسشنامه کيفيت زندگي کاري و پرسشنامه هوش معنوي استفاده شد. روايي پرسشنامه ها با استفاده از روايي محتوايي و پايايي آنها از طريق ضريب آلفاي کرونباخ بررسي و مورد تاييد قرار گرفت. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون کلموگروف- اسميرنوف، آزمون t تک نمونه اي، آزمون همبستگي پيرسون و آزمون رگرسيون چندگانه (به شيوه هم زمان) استفاده شد. نتايج نشان داد، ميزان هوش معنوي و بلوغ معلمان ابتدايي شهر شيراز از سطح متوسط بالاتر است و کيفيت زندگي کاري آنان نيز در سطح متوسط به بالا مي باشد. هم چنين يافته ها نشان داد بين هوش معنوي و مولفه هاي آن (زندگي معنوي با اتکا به هسته دروني و درک و ارتباط با سرچشمه هستي) با کيفيت زندگي کاري و ابعاد آن و بلوغ معلمان و ابعاد آن رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. هم چنين هوش معنوي و مولفه هاي آن (زندگي معنوي با اتکا به هسته دروني و درک و ارتباط با سرچشمه هستي) پيش بيني کننده معنادار کيفيت زندگي کاري و بلوغ معلمان مي باشند.