پژوهش حاضر، بررسي تاثير «دوره آموزشي مديريت استرس» بر استرس شغلي و باورهاي کارامدي معلمان است. روش پژوهش، شبه آزمايشي با اجراي پيش آزمون و پس آزمون است و جامعه آماري اين پژوهش را معلمان زن مدارس ابتدايي غيرانتفاعي منطقه 6 تهران تشکيل مي دهند. به روش نمونه گيري در دسترس، شش مدرسه شامل سه مدرسه پسرانه و سه مدرسه دخترانه انتخاب شد و پس از اجراي پيش آزمون، 40 نفر از معلمان که بالاترين استرس را گزارش کرده بودند، به صورت تصادفي در قالب گروه هاي آزمايش و گواه تقسيم شدند. محتواي دوره آموزشي، طي هشت جلسه آموزشي، شامل: برنامه هاي متنوع مديريت زمان، شيوه هاي مقابله مستقيم و غيرمستقيم، جرات ورزي و مديريت کلاس به گروه آزمايش آموزش داده شد. براي گردآوري اطلاعات پرسشنامه هاي استرس معلمان (کي رياکو و ساتکليف، 1978) و باورهاي کارامدي معلم (تشانن موران و ولفولک هوي، 2001) در پيش آزمون و پس آزمون اجرا شد. يافته ها، نتايج تحليل کواريانس چند متغيري(MANCOVA) نشان داد که ميزان استرس معلمان برخوردار از دوره آموزشي مديريت استرس نسبت به گروه گواه در برخي مولفه ها کاهش پيدا کرده است. همچنين باورهاي کارامدي معلمان در مديريت کلاس ارتقا يافته بود اما در کارامدي راهبردهاي آموزشي و کارامدي در درگير کردن دانش آموزان تفاوت معني داري بين گروه ها مشاهده نشد.