هدف پژوهش حاضر، تعيين عوامل موثر بر توسعه ارتباط کارآمد ادراک شده توسط دانش آموزان مدارس هوشمند در برخورد با معلمان است. جامعه آماري مورد مطالعه اين پژوهش را معلمان مدارس هوشمند نواحي نوزده گانه شهر تهران در سال تحصيلي 90 ـ 1389 تشکيل مي دهد. با عنايت به اين که ميزان و چگونگي تاثير هريک از اين عوامل با استفاده از مدل معادلات ساختاري و تحليل عوامل صورت مي گيرد، روش پژوهش از نوع همبستگي است. ابزار مورداستفاده در اين پژوهش 3 پرسشنامه شامل پرسشنامه محقق ساخته مهارت هاي پنجگانه ارتباطي برابر با (a-0.92) تاثيرپذيري دانش آموزان ازمعلمان (a-0.89) و پرسشنامه محقق ساخته ارتباط کارآمد ادراک شده در مدارس هوشمند (a-0.86) است. براي تامين روايي پرسشنامه، از نظرات متخصصان و استادان استفاده به عمل آمد. به منظور تجزيه و تحليل داده ها، از روش همبستگي پيرسون و مدل معادلات ساختاري استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داده است که اثر مستقيم تاثيرپذيري دانش آموزان از معلم بر توسعه ارتباط کارآمد ادراک شده توسط دانش آموزان (0.33) معنادار بوده است. اثر مستقيم ارتباط همدلي گراي ادراک شده (0.36) و اثر غير مستقيم آن (0.12)، معنادار بوده است. اثر مستقيم ارتباط گشوده گراي ادراک شده (0.27) و اثر غير مستقيم آن (0.16)، معنادار بوده است. اثر مستقيم ارتباط حمايت گراي ادراک شده (0.28) و اثر غير مستقيم آن (0.07) معنادار بوده است. اثر مستقيم ارتباط مثبت گراي ادراک شده (0.56) و اثر غير مسقيم آن (0.10) معنادار بوده است. اثر مستقيم ارتباط عادلانه گراي ادراک شده (0.31) و اثر غير مستقيم آن از طريق تاثيرپذيري دانش آموزان از معلم برابر (0.07)، معنادار بوده است. بر اساس يافته هاي به دست آمده از پژوهش،=Chi-Square224.325 ، 95.0=GFI، 85.0=AGFI ،00576.0=P-Value، 381.0=RMSEA است. بنابراين، برازش مدل مورد مطالعه در حد قابل قبول است.