پژوهش حاضر از منظري درون تعليم و تربيتي، موضوع جهاني شدن و بومي ماندن برنامه درسي را مورد بحث و بررسي قرار مي دهد. نگاه درون تعليم و تربيتي در صدد پاسخ با اين پرسش است که آيا مي توان به طور مستقل از برنامه هاي درسي جهاني، مانند اقتصاد جهاني، سخن گفت؟ اين پرسش با تمسک به نظريه کثرت شناختي، پاسخ داده شده است و اين پاسخ از اين حقيقت حکايت دارد که برنامه هاي درسي مي توانند و يا بايد، به نقشه معرفتي جامع و واحدي متکي باشند، به طوري که با تبعيت از اين نقشه، ويژگي هاي بومي و حساسيت هاي فرهنگي از ميان نروند و برنامه درسي هم چنان بتواند به صورت محلي ارزيابي شود.
جنبه هاي محلي برنامه درسي ناظر به ابعاد محتوايي و همچنين روش و فرصت هاي يادگيري است که شايد جوهر برنامه درسي را تشکيل دهد. براي نيل به اين پاسخ، نگارنده خود را ملزم مي داند طبقه بندي هاي گوناگون را تشريح نمايد و شبهات و پاسخ به آن ها را نيز مطرح مي کند.